Hoe ik
– en heel Nederland – voor, tijdens en na het Eurovisie Songfestival van Anouk-fan,
naar Anouk-criticus en weer terug naar Anouk-fan ging.
Ze staat bekend om haar dwarsheid, grote bek en altijd-doen-wat-ze-zelf-wil. Haar blonde lokken doen anders vermoeden maar Anouk is niet zo’n brave tante. Het is niet voor niks dat haar nummer ‘Nobody’s Wife’ na al die jaren nog steeds op haar van toepassing is.
Begrijp me niet verkeerd, vanaf mijn zevende ben ik al groot fan en bewonderaarster van deze excentrieke, eigenzinnige zangeres die telkens weer de fout ingaat – althans, zo lijkt het – maar wanneer ze gaat zingen, een ieders hart weer veroverd. Ze ontslaat haar band, heel het land valt over haar want och, wat ’n schande, en geeft vervolgens een steengoed concert in een uitverkocht Gelredome; ik heb het live mogen aanschouwen en ja, het was écht steengoed. Wat een energie, wat een stem, al die hits die deze dame intussen op haar naam heeft staan. Van ballad naar harde rock en van soul tot een knaller als ‘Girl’ of ‘Good God’; mevrouw Teeuwe draait er haar hand niet voor om.
Zo ook niet voor het Eurovisie Songfestival, inmiddels al een paar maanden terug. Ik weet nog dat ik het nieuws hoorde en dacht: ‘Anouk wat doe je nou weer??’. Zoals ik wel vaker denk wanneer er iets over Anouk op de radio of tv is wanneer het géén nieuw nummer of nieuwe plaat betreft.
Achteraf zat er een enorm slimme campagne achter, wat de verkopen van haar nieuwe album een enorme boost moet hebben gegeven; kan niet anders. Zoals Anouk zelf zei: ‘Ik kan wel een minuutje van mijn nieuwe cd gaan spelen bij De Wereld Draait Door en daar een paar miljoen mensen in Nederland mee bereiken, terwijl ik ook voor een paar meer miljoen mensen in heel Europa (en verder) een heel nummer mag zingen! Ik zou wel gek zijn als ik deze kans niet grijp’.
En gek zou ze inderdaad zijn. Want haar nummer ‘Birds’ heeft zo’n beetje alle kritiek die er op te geven was, gekregen. Ikzelf was ook niet overtuigd van het nummer, heb het heel lang bewust genegeerd op de radio. Ik vond het maar een zeiknummer. Niet zoals Anouk in mijn ogen is: een stoere rockchick, een mooie vrouw, een stem vol power, sterk, onafhankelijk, zelfstandig. Om die redenen is zij ook een icoon voor mij.
En toen deed ze ook nog die commercial voor Centraal Beheer Achmea… De moed zonk me in de schoenen. Eerst hoor je dan dat Anouk dronken haar liedje heeft staan te lallen op een feestje – achteraf bleek dit onderdeel van de campagne te zijn – en dat ze haar excuses heeft moeten maken. Nou had ik haar kansen op het winnen van het Songfestival al niet hoog ingeschat, maar door deze actie schoot toch wel even door m’n hoofd dat ze zich misschien beter zou kunnen uitschrijven. Toen de commercial dan eindelijk op tv te zien was, kon ik nog geen glimlach op mijn gezicht toveren. Het lukte me gewoon niet. Niet grappig, plank misgeslagen, verkeerde inzet van alle ingrediënten die Anouk te bieden heeft voor zo’n commercial. Jammer maar helaas.
Naarmate het Songfestival naderde en ik het liedje toch maar een goede luisterbeurt had gegeven, viel ineens het kwartje. Toen stond ze daar, in haar simpele, donkere outfit, met dat prachtige lange haar, heel lief haar liedje te zingen en ik dacht: “Ze heeft het nog! We gaan winnen!”. Dat winnen is uiteindelijk niet gebeurd, maar mij heeft ze overtuigd, en met mij denk ik heel Nederland en met heel Nederland denk ik heel Europa.
En die commercial? ...ach, uiteindelijk kon ik er toch nog een beetje mee lachen. Maar dat kwam denk ik door de euforie van het fantastische optreden van Anouk.
Anouk heeft Even Apeldoorn niet nodig. Anouk is terug van eigenlijk nooit weggeweest.
(Originele post: "Free As A Bird", hier)
Ze staat bekend om haar dwarsheid, grote bek en altijd-doen-wat-ze-zelf-wil. Haar blonde lokken doen anders vermoeden maar Anouk is niet zo’n brave tante. Het is niet voor niks dat haar nummer ‘Nobody’s Wife’ na al die jaren nog steeds op haar van toepassing is.
Begrijp me niet verkeerd, vanaf mijn zevende ben ik al groot fan en bewonderaarster van deze excentrieke, eigenzinnige zangeres die telkens weer de fout ingaat – althans, zo lijkt het – maar wanneer ze gaat zingen, een ieders hart weer veroverd. Ze ontslaat haar band, heel het land valt over haar want och, wat ’n schande, en geeft vervolgens een steengoed concert in een uitverkocht Gelredome; ik heb het live mogen aanschouwen en ja, het was écht steengoed. Wat een energie, wat een stem, al die hits die deze dame intussen op haar naam heeft staan. Van ballad naar harde rock en van soul tot een knaller als ‘Girl’ of ‘Good God’; mevrouw Teeuwe draait er haar hand niet voor om.
Zo ook niet voor het Eurovisie Songfestival, inmiddels al een paar maanden terug. Ik weet nog dat ik het nieuws hoorde en dacht: ‘Anouk wat doe je nou weer??’. Zoals ik wel vaker denk wanneer er iets over Anouk op de radio of tv is wanneer het géén nieuw nummer of nieuwe plaat betreft.
Achteraf zat er een enorm slimme campagne achter, wat de verkopen van haar nieuwe album een enorme boost moet hebben gegeven; kan niet anders. Zoals Anouk zelf zei: ‘Ik kan wel een minuutje van mijn nieuwe cd gaan spelen bij De Wereld Draait Door en daar een paar miljoen mensen in Nederland mee bereiken, terwijl ik ook voor een paar meer miljoen mensen in heel Europa (en verder) een heel nummer mag zingen! Ik zou wel gek zijn als ik deze kans niet grijp’.
En gek zou ze inderdaad zijn. Want haar nummer ‘Birds’ heeft zo’n beetje alle kritiek die er op te geven was, gekregen. Ikzelf was ook niet overtuigd van het nummer, heb het heel lang bewust genegeerd op de radio. Ik vond het maar een zeiknummer. Niet zoals Anouk in mijn ogen is: een stoere rockchick, een mooie vrouw, een stem vol power, sterk, onafhankelijk, zelfstandig. Om die redenen is zij ook een icoon voor mij.
En toen deed ze ook nog die commercial voor Centraal Beheer Achmea… De moed zonk me in de schoenen. Eerst hoor je dan dat Anouk dronken haar liedje heeft staan te lallen op een feestje – achteraf bleek dit onderdeel van de campagne te zijn – en dat ze haar excuses heeft moeten maken. Nou had ik haar kansen op het winnen van het Songfestival al niet hoog ingeschat, maar door deze actie schoot toch wel even door m’n hoofd dat ze zich misschien beter zou kunnen uitschrijven. Toen de commercial dan eindelijk op tv te zien was, kon ik nog geen glimlach op mijn gezicht toveren. Het lukte me gewoon niet. Niet grappig, plank misgeslagen, verkeerde inzet van alle ingrediënten die Anouk te bieden heeft voor zo’n commercial. Jammer maar helaas.
Naarmate het Songfestival naderde en ik het liedje toch maar een goede luisterbeurt had gegeven, viel ineens het kwartje. Toen stond ze daar, in haar simpele, donkere outfit, met dat prachtige lange haar, heel lief haar liedje te zingen en ik dacht: “Ze heeft het nog! We gaan winnen!”. Dat winnen is uiteindelijk niet gebeurd, maar mij heeft ze overtuigd, en met mij denk ik heel Nederland en met heel Nederland denk ik heel Europa.
En die commercial? ...ach, uiteindelijk kon ik er toch nog een beetje mee lachen. Maar dat kwam denk ik door de euforie van het fantastische optreden van Anouk.
Anouk heeft Even Apeldoorn niet nodig. Anouk is terug van eigenlijk nooit weggeweest.
(Originele post: "Free As A Bird", hier)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten